Διχάζοντας τους κριτικούς και μαζεύοντας πλήθος τόσο αρνητικών όσο και πολύ θετικών σχολίων, το Sucker Punch δεν είναι η ταινία που μπορείς από πριν με σιγουριά αν θα σου αρέσει ή όχι.
Μετά από το θάνατο της μητέρας της και της αδερφής της η "Babydoll" πέφτει σε κατάθλιψη και βρίσκεται σε ψυχιατρικό άσυλο ενώ της μένουν πέντε μέρες μέχρι τη λοβοτομή. Σε αυτό το διάστημα, έχει την εντύπωση ότι βρίσκεται σε ένα καμπαρέ με πέντε μέρες περιθώριο μέχρι την άφιξη των "πελατών" και αποφασίζει να αποδράσει μαζί με άλλες τέσσερις κοπέλες και χρειάζεται πέντε αντικείμενα για να τα καταφέρει. Αντιμετωπίζοντας την απόκτηση κάθε αντικειμένου ως μια αποστολή, βρίσκεται να πολεμάει σε διάφορες εποχές, από μυθικές μεσαιωνικές μέχρι το μακρινό μέλλον, και ενώ η επιτυχία είναι ένα βήμα προς την ελευθερία, η αποτυχία επιφέρει βαρύ τίμημα.
Η κατάσταση στο θέατρο είναι η εικόνα που της πραγματικότητα στο μυαλό της Babydoll με αποτέλεσμα οι τέσσερις κοπέλες-σύντροφοί της να είναι συνδυασμός των αληθινών προσωπικοτήτων τους (όπως τις γνωρίζει στο ίδρυμα) και των διαφορετικών πτυχών του δικού της χαρακτήρα, στοιχείο που δικαιολογεί γιατί αρκεί να ελευθερωθεί μία από αυτές. Παρότι οι μάχες για την απόκτηση των αντικειμένων θυμίζουν σε αρκετά μεγάλο video-game (στοιχείο για το οποίο κατηγορήθηκε η ταινία) , αυτό οφείλεται στην προσπάθεια να δηλωθεί καθαρά κάθε φορά ο στόχος και ο δρόμος για την επίτευξή του. Στο τέλος η λοβοτομή αντιμετωπίζεται ως λύτρωση αφού ο σκοπός πραγματοποιήθηκε.
Αν και η αρχική επιλογή της Amanda Seyfried ως Babydoll ίσως ήταν προτιμότερη, το τελικό cast είναι κάθε άλλο παρά αποτυχημένο. Ενώ με σλόγκαν "Reality is a prison. Your mind can set you free" και δηλώνοντας σε κάθε ευκαιρία ότι έχεις τα όπλα που χρειάζεσαι για να φτάσεις στο στόχο σου, αρκεί να πολεμήσεις, το Sucker Punch δεν είναι απλά άλλη μια πολλή εντυπωσιακή ταινία δράσης.
Μόνο και μόνο για την δράση θα το τιμήσω κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον!
ΑπάντησηΔιαγραφή