“Scott Pilgrim vs The World” Review by airpookz

Είδα την ταινία. Το αφεντικό (από τους μεγαλύτερους noobάδες που πέρασαν από την ιστορία του WoW, ω πρόσεχε την παρθένα, ένα dispel παρακαλώ!) ζητάει ένα “review” στα Ελληνικά. Μα, στα Ελληνικά; Πράγματι, οι φίλοι στο PC Master που βρίσκουν το κουράγιο να περιγράψουν video games στα ελληνικά; Μήπως αυτό το review θα ταίριαζε πιο πολύ σε μια από τις στήλες αυτού του περιοδικού;

Τελοσπάντων, ας συνεχίσουμε με λίγο background : Γεννήθηκα στις αρχές του ‘90. Γαλουχήθηκα στο στήθος των video games. Δεν ήμουν και ο πιο κοινωνικός της παρέας. Ε είμαι λοιπόν στερεοτυπικό παράδειγμα του target group του σκηνοθέτη, Edgar Wright. Snipe!

Ποιά είναι λοιπόν η πλοκή της ταινίας? E το premise είναι απλό: Ο φίλος μας ο Scott Pilgrim (Michael Cera, nerdάκος που χώνεται μιλώντας για pac-man) ερωτεύεται τη Ramona Flowers (Mary Elizabeth Winstead) και για να την κατακτήσει -τι πιο φυσικό- πρέπει να σκοτώσει τους εφτά διαβολικούς πρώην της (εχμ spoiler: εδώ θα χρειαζόμουν την απλότητα της αγγλικής γλώσσας, XXXXXXX). Η ίδια η κοπελία θυμίζει ένα συνδυασμό της Kairi (Kingdom Hearts) και της alternative τύπισσας που μου άρεσε και ποτέ δε της μίλησα. Από την άλλη, οι μάχες με τους πρώην της είναι εμπνευσμένες από κλασσικά παιχνιδάκια όπως Tekken, Street Fighter, Tony Hawk, ίσως Pokemon και από το RPG της επιλογής σας . Ανάλογα με το gaming history του καθενός μπορούν να γίνουν διάφοροι συνειρμοί (Age of Empires εξαιρείται δυστυχώς, ας ελπίσουμε για sequel της ταινίας).

Ε λοιπόν, όπως στη ταινία φανταζόμουν και γω ότι θα κέρδιζα την κοπέλα των ονείρων μου. Έτσι χάρηκα την ταινία. Αλλά ακόμα και γω ψιλοβαρέθηκα προς το τέλος (συμβουλή προς το σκηνοθέτη: όταν κάνουμε snipe καλό είναι να τελειώνουμε και με headshot); 7 boss fights είναι πολλά για μια ταινία. Άλλωστε, άμα ήταν παιχνίδι της ΕΑ για να φτάσουμε στο έβδομο boss θα έπρεπε πρώτα να βγουν 8 expansion. 

Βγαίνει λοιπόν το εξής συμπέρασμα: Η ταινία απευθύνεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό, στα άτομα που νοσταλγούν το gaming του 2000 (max). Ίσως κάνει και για εναλλακτική για ταινίες τύπου Jackie Chan. Και άμα κάποιος είναι υπό την επήρεια αλκοόλ/ναρκωτικών ίσως τα έντονα χρώματα και τα popups να τον ικανοποιήσουν. Αυτά τα λίγα: GL HF folks και μετά K.O.